χρεοκοπίες εφημερίδων και καναλιών

    Τα προβλήματα του ελληνικού Τύπου, δεν είναι σημερινά, απλά σήμερα "σκάνε" οι στρεβλώσεις και οι "φούσκες", που έχουν συσσωρευτεί, όλα τα χρόνια, με μεγάλα θύματα, όπως πάντα, τους απλούς εργαζόμενους.
  Η επικράτηση του ίντερνετ και των ηλεκτρονικών μορφών ενημέρωσης, που είναι πολύ πιο άμεσα, από τις εφημερίδες, ακόμα και από τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, είναι ίσως η βασική αιτία.
  Τα τελευταία 10 σχεδόν χρόνια, ο περισσότερος κόσμος (αν εξαιρέσεις κάποιους συνταξιούχους, που παίρνουν και καθημερινές) αγοράζει μόνον Κυριακάτικα φύλλα εφημερίδων και αυτά, τα επιλέγει, με βάση την εκάστοτε "προσφορά" (ταινίες, CD, κουπόνια και ό,τι άλλο μπορεί ή δεν μπορεί να φανταστεί κανείς, ότι θα έμπαινε σε εφημερίδα) και όχι για το περιεχόμενο...
  Απλά, αν κοιτάξει κανείς πίσω, θα δει, ακόμα και στις λεγόμενες "καλές εποχές", όπου τα δανεικά έρρεαν άφθονα, πως ελάχιστα ΜΜΕ ήταν κερδοφόρα και ότι πάντα υπήρχαν πολύ περισσότερα, από όσα μπορεί να αντέξει μια πολύ μικρή αγορά, όπως η ελληνική.
  Αυτό σημαίνει πως είτε συντηρούνταν με δάνεια, είτε μέσω "αιμοδοσίας" από ...τις βασικές επιχειρηματικές δραστηριότητες του ιδιοκτήτη τους και φυσικά εκεί πάντα προκύπτουν (δικαιολογημένες) υποψίες, για διαπλοκή και ξέπλυμα μαύρου χρήματος !
  Ο τρόπος, που δίνονταν τα δάνεια, αλλά και τα ποσά, ήταν σκανδαλώδη, καθώς οι ίδιοι ομολόγησαν, στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, ότι έπαιρναν εκατομμύρια ευρώ δανεικά, με εγγύηση ..."αέρα" και μάλιστα σε εποχές, που οι τράπεζες, δεν έδιναν ούτε ευρώ, σε κερδοφόρες και παραγωγικές επιχειρήσεις...
  Από εκεί και μετά, οσμή σκανδάλου, αναδύεται οπωσδήποτε και από τον τρόπο χορήγησης των διαφημιστικών κονδυλίων, από τους δημόσιους φορείς, ΔΕΚΟ κλπ, με πολύ μεγάλα ποσά, ακόμα και σε ΜΜΕ με ελάχιστη απήχηση, στο κοινό.
  Στις χρεοκοπίες των ΜΜΕ, συνέβαλε οπωσδήποτε και η μεγάλη κακοδιαχείριση, που γινόταν, από τους διοικούντες αυτά, καθώς δίνονταν ασύλληπτα, σχεδόν παρανοϊκά, ποσά, ως αμοιβές, σε στελέχη και δημοσιογράφους ("μεγάλους", αλλά και ...πιο "μικρούς"), αλλά και σε ηθοποιούς, εξωτερικές παραγωγές κλπ.
   Από εκεί και μετά, επειδή τα προβλήματα του έντυπου Τύπου, είναι δομικά, σχεδόν αξεπέραστα, υπάρχει μεγάλη "θολούρα", διαπλοκή και ανάγκη εξυγίανσης και "κάθαρσης", θεωρώ εύλογες τις αντιδράσεις του κόσμου, που λέει "δε με νοιάζει, ας κλείσουν" και τα σχετικά.
  Κάποιοι ιστορικοί τίτλοι, όπως "το Βήμα" και "τα Νέα", λογικά θα επιβιώσουν, περνώντας σε άλλα χέρια, πράγμα καλοδεχούμενο και για να μην υπάρξει αύξηση της ανεργίας (αν και η "Ελευθεροτυπία" π.χ, επίσης ιστορική εφημερίδα, δεν τα κατάφερε να επανεκδοθεί...), το σίγουρο είναι όμως, πως η ελληνική αγορά, δεν αντέχει τόσο πολλές εφημερίδες !
  Ειδικά, πάντως, για το MEGA, όπως έχω αναφέρει ίσως και αλλού, η εξήγηση της χρεοκοπίας, είναι και μεταφυσική, πέρα από τα προαναφερθέντα, ισχύουν και άλλες ειδικές παράμετροι...
  Θέλω να πω ότι, μέσα από τις διάφορες εκπομπές του, θέλησε (δε νομίζω πως αυτά γίνονται τυχαία) να περάσει νέα ήθη στην ελληνική κοινωνία (όπως π.χ ότι η ομοφυλοφιλία ή τα ερωτικά τρίγωνα κλπ, είναι κάτι το φυσιολογικό) και όπως με τα lifestyle περιοδικά της δεκαετίας του 1990, ίσχυσε το ρητό "ότι είναι κακό, έχει και κακό τέλος" (αυτό το λέω και επειδή υπάρχει περίπτωση, να ξανά λειτουργήσει, αν δεν έχει μάθει από το παρελθόν του, αν ξανακάνει τα ίδια λάθη, μοιραία θα οδηγηθεί πάλι σε λουκέτο).
   Σε μικρότερο βαθμό, αυτό που λέω και μπορεί σε κάποιους να φαίνεται αστείο, το είδαμε και αλλού : π.χ στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1, που ενώ όφειλε να είναι σοβαρό, όπως κάθε δελτίο ειδήσεων, εκεί, προς το τέλος, "πέταγε" πλάνα γυμνών ή ημίγυμνων γυναικών, με συνέπεια να έχει ένα πρόσκαιρο όφελος, αλλά στην πορεία να πιάσει πάτο !
   Γενικά, υποδαυλίζοντας τα κατώτερα ένστικτα, υπηρετώντας το γνωστό στις δημοσιογραφικές σχολές τρίπτυχο "αίμα-σπέρμα-στέμμα", για περισσότερη ακροαματικότητα-θεαματικότητα-αναγνωσιμότητα, κανένα ΜΜΕ δεν πήγε μπροστά, σε μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα...