Το χθεσινό άκουσμα επίτευξης συμφωνίας, με τους δανειστές, με βρήκε καθ' οδόν και μάλιστα, σημειολογικά, μόλις είχα βγει, από ..ένα τούνελ και έβαλε τέλος, σε μία σκοτεινή περίοδο μεγάλης αβεβαιότητας, βέβαια, όλα είναι ακόμα, υπό την αίρεση, ότι θα περάσει η συμφωνία και από τα Κοινοβούλια (δικό μας και ξένα).
Λένε ότι οι καλοί και πραγματικοί φίλοι, φαίνονται στα δύσκολα και αντικειμενικά, αυτοί, που στήριξαν, όσο κανείς, τη χώρα μας, απέναντι στους κερδοσκόπους, εντός και εκτός, που την ήθελαν εκτός ευρώ και ευρωζώνης, είναι οι Γάλλοι και οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε !
Μιλάμε για τη χώρα, με τη δεύτερη μεγαλύτερη επιρροή, στην ευρωζώνη, για ένα αντίβαρο, απέναντι στους ψυχρούς και καθαρά υπολογιστές Γερμανούς, η οποία έχει αποδείξει και στο παρελθόν, τα φιλελληνικά της αισθήματα, δεν είναι κάτι πρωτοφανές ή πρωτόγνωρο.
Ορισμένοι αντέτειναν, ότι μας βοήθησαν από ιδιοτελή κίνητρα, για να μην υποστούν και αυτοί, τη ζημιά ενός grexit και σίγουρα ενέχει μία δόση αλήθειας αυτό, ωστόσο, δε νομίζω ότι ήταν αυτό το βασικό τους κίνητρο, θεωρώ, ότι απλά είναι θαυμαστές του ένδοξου παρελθόντος μας, ιδίως στον τομέα της τέχνης και του πολιτισμού και ότι είναι πιο πιστοί, στις Αρχές του Ανθρωπισμού, από ότι άλλοι λαοί της Ευρώπης !
Φιλελληνικές τάσεις, εκδηλώθηκαν και στην Ιταλία, ιδίως προς το τέλος, ίσως λόγω της συνύπαρξης στην ίδια γειτονιά, ενώ επίσης παραδοσιακά, πολλές συμπάθειες, έχουμε και στη Βρετανία, όπως έδειξε και η -ρομαντική- κίνηση επιχειρηματία εκεί, να κάνει έρανο, για να πληρώσουμε το ΔΝΤ...
Οι Ρώσοι, για άλλη μια φορά, ακολούθησαν το ρητό "από μακριά και αγαπημένοι", ενώ ιστορικά, έχουμε βασίσει πολλές ελπίδες, στη Ρωσία, για βοήθεια (λόγω θρησκευτικών δεσμών, κυρίως), οι οποίες σχεδόν πάντα διαψεύστηκαν, αποδεικνύεται, ότι εκείνοι, προτιμούν να τα έχουν καλά, με τους δυτικούς συμμάχους τους (μην ξεχνάμε π.χ ότι η Γερμανία είναι ίσως ο μεγαλύτερος πελάτης ρώσικου φυσικού αερίου), παρά να βοηθήσουν την Ελλάδα, επίσημα και ενεργά !
Το μέγα ζητούμενο, βέβαια, είναι ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ βοήθεια, θέλουμε, από τους ξένους ; Θέλουμε να συνεχίσουν να ρίχνουν χρήματα στο τρύπιο ελληνικό βαρέλι, χωρίς πάτο, σε μία χώρα, που εξακολουθεί, να ξοδεύει περισσότερα, από όσα παράγει και εισπράττει ; Να χρηματοδοτούν εκείνοι 5 εκατομμύρια μισθούς και συντάξεις (επιδόματα κλπ), σε σύνολο πληθυσμού 10 εκατομμυρίων ;
Με άλλα λόγια, ζητάμε έλεος και φιλανθρωπία, ως ζήτουλες, για να συνεχίσουμε να πληρώνουμε όλες αυτές τις "αμαρτίες" του παπανδρεϊσμού, καθώς και τα δάνεια, που εμείς πήραμε και τα χρέη, που εμείς δημιουργήσαμε ; Με ποια λογική και ποια αιτιολογία ; Επειδή είχαμε ανεπτυγμένο πολιτισμό, στην ..αρχαιότητα, πολύ πριν από τους άλλους ;
Δεν μπορεί να είναι αυτή η βοήθεια, που χρειαζόμαστε, δεν μπορεί να απλώνουμε το χέρι, κάθε τρεις και λίγο, χάνοντας κάθε ίχνος αξιοπρέπειας, όποιος είναι πραγματικά φιλέλληνας, από τους Ευρωπαίους και μη, πρέπει να κάνει κάτι άλλο : να έρθει εδώ και να επενδύσει ! Να δημιουργήσει πλούτο και θέσεις εργασίας, ώστε να φτάσουμε σε σημείο, να έχουμε αληθινά πλεονάσματα, όχι λογιστικές απατεωνιές, αφού μόνον ο ιδιωτικός τομέας, μπορεί να φέρει ανάπτυξη και ευημερία.
Στην Ελλάδα, υπάρχουν επενδυτικές ευκαιρίες, όχι με την έννοια της προσπάθειας εισόδου, σε μία περιορισμένη και νεκρή, τοπική αγορά (που υπερτριπλασιάζεται βέβαια, με την είσοδο των ξένων-τουριστών), αλλά με την έννοια της βάσης, για διεθνή ανάπτυξη, λόγω και της καλής γεωστρατηγικής θέσης της χώρας, μεταξύ Ανατολής και Δύσης (προς το παρόν, μόνον οι Κινέζοι, δείχνουν να το έχουν αντιληφθεί αυτό).
Εκτός από τον τομέα του τουρισμού, που έχει ακόμα θεαματικά περιθώρια ανάπτυξης, η Ελλάδα, έχει στο υπέδαφός της πολύτιμα μέταλλα, που μένουν ανεκμετάλλευτα, πολύ πιθανά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, έχει μεγάλο ηλιακό και αιολικό δυναμικό, για ΑΠΕ κ.ο.κ
Επίσης, με τη μεταφορά παραγωγικών μονάδων-εργοστασίων, Ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, εδώ, μπορεί να δημιουργηθεί πλούτος και αύξηση του ΑΕΠ, κυρίως όμως, να αρχίσει να αλλάζει η νοοτροπία του μέσου Έλληνα, που έχει σαν "όνειρο", να γίνει χωροφύλακας, καραβανάς ή δάσκαλος, για ένα "σίγουρο" μισθό, πρόωρη σύνταξη και μικρή προσπάθεια...
Βέβαια, για να γίνουν όλα αυτά, χρειάζεται πολιτική σταθερότητα, κίνητρα φορολογικά και άλλα και μία κυβέρνηση σύγχρονη και λογική, μακριά από Λαφαζάνηδες, Στρατούληδες και άλλους "αριστερούς συντρόφους", που ζουν στο δικό τους χώρο και χρόνο !
Λένε ότι οι καλοί και πραγματικοί φίλοι, φαίνονται στα δύσκολα και αντικειμενικά, αυτοί, που στήριξαν, όσο κανείς, τη χώρα μας, απέναντι στους κερδοσκόπους, εντός και εκτός, που την ήθελαν εκτός ευρώ και ευρωζώνης, είναι οι Γάλλοι και οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε !
Μιλάμε για τη χώρα, με τη δεύτερη μεγαλύτερη επιρροή, στην ευρωζώνη, για ένα αντίβαρο, απέναντι στους ψυχρούς και καθαρά υπολογιστές Γερμανούς, η οποία έχει αποδείξει και στο παρελθόν, τα φιλελληνικά της αισθήματα, δεν είναι κάτι πρωτοφανές ή πρωτόγνωρο.
Ορισμένοι αντέτειναν, ότι μας βοήθησαν από ιδιοτελή κίνητρα, για να μην υποστούν και αυτοί, τη ζημιά ενός grexit και σίγουρα ενέχει μία δόση αλήθειας αυτό, ωστόσο, δε νομίζω ότι ήταν αυτό το βασικό τους κίνητρο, θεωρώ, ότι απλά είναι θαυμαστές του ένδοξου παρελθόντος μας, ιδίως στον τομέα της τέχνης και του πολιτισμού και ότι είναι πιο πιστοί, στις Αρχές του Ανθρωπισμού, από ότι άλλοι λαοί της Ευρώπης !
Φιλελληνικές τάσεις, εκδηλώθηκαν και στην Ιταλία, ιδίως προς το τέλος, ίσως λόγω της συνύπαρξης στην ίδια γειτονιά, ενώ επίσης παραδοσιακά, πολλές συμπάθειες, έχουμε και στη Βρετανία, όπως έδειξε και η -ρομαντική- κίνηση επιχειρηματία εκεί, να κάνει έρανο, για να πληρώσουμε το ΔΝΤ...
Οι Ρώσοι, για άλλη μια φορά, ακολούθησαν το ρητό "από μακριά και αγαπημένοι", ενώ ιστορικά, έχουμε βασίσει πολλές ελπίδες, στη Ρωσία, για βοήθεια (λόγω θρησκευτικών δεσμών, κυρίως), οι οποίες σχεδόν πάντα διαψεύστηκαν, αποδεικνύεται, ότι εκείνοι, προτιμούν να τα έχουν καλά, με τους δυτικούς συμμάχους τους (μην ξεχνάμε π.χ ότι η Γερμανία είναι ίσως ο μεγαλύτερος πελάτης ρώσικου φυσικού αερίου), παρά να βοηθήσουν την Ελλάδα, επίσημα και ενεργά !
Το μέγα ζητούμενο, βέβαια, είναι ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ βοήθεια, θέλουμε, από τους ξένους ; Θέλουμε να συνεχίσουν να ρίχνουν χρήματα στο τρύπιο ελληνικό βαρέλι, χωρίς πάτο, σε μία χώρα, που εξακολουθεί, να ξοδεύει περισσότερα, από όσα παράγει και εισπράττει ; Να χρηματοδοτούν εκείνοι 5 εκατομμύρια μισθούς και συντάξεις (επιδόματα κλπ), σε σύνολο πληθυσμού 10 εκατομμυρίων ;
Με άλλα λόγια, ζητάμε έλεος και φιλανθρωπία, ως ζήτουλες, για να συνεχίσουμε να πληρώνουμε όλες αυτές τις "αμαρτίες" του παπανδρεϊσμού, καθώς και τα δάνεια, που εμείς πήραμε και τα χρέη, που εμείς δημιουργήσαμε ; Με ποια λογική και ποια αιτιολογία ; Επειδή είχαμε ανεπτυγμένο πολιτισμό, στην ..αρχαιότητα, πολύ πριν από τους άλλους ;
Δεν μπορεί να είναι αυτή η βοήθεια, που χρειαζόμαστε, δεν μπορεί να απλώνουμε το χέρι, κάθε τρεις και λίγο, χάνοντας κάθε ίχνος αξιοπρέπειας, όποιος είναι πραγματικά φιλέλληνας, από τους Ευρωπαίους και μη, πρέπει να κάνει κάτι άλλο : να έρθει εδώ και να επενδύσει ! Να δημιουργήσει πλούτο και θέσεις εργασίας, ώστε να φτάσουμε σε σημείο, να έχουμε αληθινά πλεονάσματα, όχι λογιστικές απατεωνιές, αφού μόνον ο ιδιωτικός τομέας, μπορεί να φέρει ανάπτυξη και ευημερία.
Στην Ελλάδα, υπάρχουν επενδυτικές ευκαιρίες, όχι με την έννοια της προσπάθειας εισόδου, σε μία περιορισμένη και νεκρή, τοπική αγορά (που υπερτριπλασιάζεται βέβαια, με την είσοδο των ξένων-τουριστών), αλλά με την έννοια της βάσης, για διεθνή ανάπτυξη, λόγω και της καλής γεωστρατηγικής θέσης της χώρας, μεταξύ Ανατολής και Δύσης (προς το παρόν, μόνον οι Κινέζοι, δείχνουν να το έχουν αντιληφθεί αυτό).
Εκτός από τον τομέα του τουρισμού, που έχει ακόμα θεαματικά περιθώρια ανάπτυξης, η Ελλάδα, έχει στο υπέδαφός της πολύτιμα μέταλλα, που μένουν ανεκμετάλλευτα, πολύ πιθανά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, έχει μεγάλο ηλιακό και αιολικό δυναμικό, για ΑΠΕ κ.ο.κ
Επίσης, με τη μεταφορά παραγωγικών μονάδων-εργοστασίων, Ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, εδώ, μπορεί να δημιουργηθεί πλούτος και αύξηση του ΑΕΠ, κυρίως όμως, να αρχίσει να αλλάζει η νοοτροπία του μέσου Έλληνα, που έχει σαν "όνειρο", να γίνει χωροφύλακας, καραβανάς ή δάσκαλος, για ένα "σίγουρο" μισθό, πρόωρη σύνταξη και μικρή προσπάθεια...
Βέβαια, για να γίνουν όλα αυτά, χρειάζεται πολιτική σταθερότητα, κίνητρα φορολογικά και άλλα και μία κυβέρνηση σύγχρονη και λογική, μακριά από Λαφαζάνηδες, Στρατούληδες και άλλους "αριστερούς συντρόφους", που ζουν στο δικό τους χώρο και χρόνο !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.