Όλοι έχουμε ακούσει σε αμερικάνικες ταινίες, την κλασική πλέον ατάκα, που λένε οι αστυνομικοί τη στιγμή της σύλληψης : "you have the right to remain silent, anything you say..κλπ". Εξηγώντας λοιπόν τα δικαιώματά του στο συλλαμβανόμενο, πρώτο-πρώτο αναφέρουν το δικαίωμα σιωπής που έχει, προκειμένου να μην πει κάτι, που θα επιβαρύνει τη θέση του !
Το δικαίωμα αυτό κατοχυρώνεται και στο δικό μας νομικό σύστημα και έχει δύο ειδικότερες εκφάνσεις : 1. το δικαίωμα να μην πει κανείς τίποτε και 2. το δικαίωμα να μην καταθέσει εκείνα τα περιστατικά, που επιβαρύνουν τη θέση του.
Απορρέει από το βασικό αξίωμα-τεκμήριο αθωότητας, που σημαίνει ότι ο κατηγορούμενος είναι αθώος, έως ότου η κατηγορούσα Αρχή και όχι φυσικά ο ίδιος (!!!) αποδείξει την ενοχή του.
Η θεσμοθέτηση αυτού του δικαιώματος έχει σημαντικές-πρακτικές-συνέπειες, όπως : 1. Εάν κάποιος κληθεί να καταθέσει ως μάρτυρας, στα πλαίσια προανάκρισης ή ΕΔΕ και εν συνεχεία αποκτήσει την ιδιότητα του κατηγορουμένου, η αρχική κατάθεσή του (ένορκη ή μη, αδιάφορο) απαγορεύεται να συμπεριληφθεί στη δικογραφία, πόσω μάλλον να γίνει χρήση της από το Δικαστήριο ! 2. Δεν είναι νόμιμη η αιτιολογία δικαστικής απόφασης, που καταδικάζει τον κατηγορούμενο, επειδή δεν ήταν "συνεργάσιμος" και δεν απάντησε σε ερωτήσεις των Δικαστών, οι οποίοι συνήγαγαν έτσι το συμπέρασμα ότι "έχει λερωμένη τη φωλιά του" και είναι ένοχος !! και 3. είναι άκυρη κάθε "κατάθεση", που δόθηκε από τον κατηγορούμενο, υπό καθεστώς βίας ή απειλής (σωματικής ή ψυχολογικής) βίας !
Όταν κανείς λοιπόν είναι κατηγορούμενος και καλείται να απολογηθεί, καλό είναι να ζητά τη βοήθεια και τη συμπαράσταση δικηγόρου, προτού καταθέσει, όπως έχει δικαίωμα, προκειμένου να αποφασίσουν από κοινού τι πρέπει και τι δεν πρέπει να ειπωθεί, διότι ..μετά την απομάκρυνση από τον ανακριτή ή τον πταισματοδίκη, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται και πολύ πιο δύσκολα διορθώνεται !!
Το δικαίωμα αυτό κατοχυρώνεται και στο δικό μας νομικό σύστημα και έχει δύο ειδικότερες εκφάνσεις : 1. το δικαίωμα να μην πει κανείς τίποτε και 2. το δικαίωμα να μην καταθέσει εκείνα τα περιστατικά, που επιβαρύνουν τη θέση του.
Απορρέει από το βασικό αξίωμα-τεκμήριο αθωότητας, που σημαίνει ότι ο κατηγορούμενος είναι αθώος, έως ότου η κατηγορούσα Αρχή και όχι φυσικά ο ίδιος (!!!) αποδείξει την ενοχή του.
Η θεσμοθέτηση αυτού του δικαιώματος έχει σημαντικές-πρακτικές-συνέπειες, όπως : 1. Εάν κάποιος κληθεί να καταθέσει ως μάρτυρας, στα πλαίσια προανάκρισης ή ΕΔΕ και εν συνεχεία αποκτήσει την ιδιότητα του κατηγορουμένου, η αρχική κατάθεσή του (ένορκη ή μη, αδιάφορο) απαγορεύεται να συμπεριληφθεί στη δικογραφία, πόσω μάλλον να γίνει χρήση της από το Δικαστήριο ! 2. Δεν είναι νόμιμη η αιτιολογία δικαστικής απόφασης, που καταδικάζει τον κατηγορούμενο, επειδή δεν ήταν "συνεργάσιμος" και δεν απάντησε σε ερωτήσεις των Δικαστών, οι οποίοι συνήγαγαν έτσι το συμπέρασμα ότι "έχει λερωμένη τη φωλιά του" και είναι ένοχος !! και 3. είναι άκυρη κάθε "κατάθεση", που δόθηκε από τον κατηγορούμενο, υπό καθεστώς βίας ή απειλής (σωματικής ή ψυχολογικής) βίας !
Όταν κανείς λοιπόν είναι κατηγορούμενος και καλείται να απολογηθεί, καλό είναι να ζητά τη βοήθεια και τη συμπαράσταση δικηγόρου, προτού καταθέσει, όπως έχει δικαίωμα, προκειμένου να αποφασίσουν από κοινού τι πρέπει και τι δεν πρέπει να ειπωθεί, διότι ..μετά την απομάκρυνση από τον ανακριτή ή τον πταισματοδίκη, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται και πολύ πιο δύσκολα διορθώνεται !!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.