Η εντυπωσιακή, κινηματογραφική, όπως συνηθίζεται να λέγεται, ληστεία στην ALPHA BANK, που βρίσκεται εντός του αεροδρομίου Ελ.Βενιζέλος, φέρεται να έχει εξιχνιαστεί και οι φερόμενοι ως δράστες έχουν συλληφθεί.
Δεν θα σχολιάσουμε εδώ φυσικά το κατά πόσον το εγκληματικό σχέδιο ήταν άρτια οργανωμένο ή όχι, αν έκαναν λάθη ή όχι οι ληστές (χαχα) κλπ, αλλά από καθαρά νομική άποψη, εγείρονται ορισμένα ενδιαφέροντα ζητήματα :
Από τους φερόμενους ως δράστες, μόνον ο ένας, αλβανικής υπηκοότητας, φέρεται να έχει ομολογήσει ότι συμμετείχε στη ληστεία, ενώ οι άλλοι αρνούνται.
Στο σημείο αυτό λοιπόν, να τονίσουμε ότι ο ύποπτος για την τέλεση εγκλήματος έχει το δικαίωμα σιωπής, ήτοι να μη μιλήσει καθόλου και το δικαίωμα της μη αυτοενοχοποίησης, δηλαδή να μην καταθέσει περιστατικά, που επιβαρύνουν τη θέση του.
Το δικαίωμα σιωπής βέβαια, το οποίο είναι κατοχυρωμένο και απολύτως θεμιτό, στην πράξη πάντοτε αντιμετωπίζεται αρνητικά από τις δικαστικές Αρχές, κατά το γνωστό "η σιωπή σημαίνει (συν)ενοχή", με συνέπεια να αυτοακυρώνεται εν τοις πράγμασιν.
Η "επιλογή" του Αλβανού να ομολογήσει, σε εισαγωγικά, διότι πάντοτε ασκούνται πιέσεις από την Αστυνομία, προκειμένου να έχει στα χέρια της μια ομολογία, ώστε να μην χρειάζεται έτσι να μαζεύει άλλα στοιχεία (εύκολη λύση), δεν είναι τυχαία, διότι αυτός, ως αλλοδαπός, ήταν πιο ευάλωτος στις πιέσεις, δεν γνωρίζει τους Νόμους και πιθανόν (δηλαδή σίγουρα) να του είπαν ότι, αν ομολογήσει θα έχει πιο ευνοϊκή μεταχείριση κλπ.
Είναι πιθανόν μάλιστα το σενάριο ότι έχει άρρωστη αδερφή και χρειαζόταν χρήματα, για να τη βοηθήσει, να του το πρότειναν οι ίδιοι οι μπάτσοι (χωρίς παρεξήγηση, αλλά είναι ένας καθιερωμένος πλέον όρος), ως ελαφρυντικό (αν και θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά αμφίβολο να γίνει δεκτό από το Δικαστήριο).
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο όμως της υπόθεσης, είναι τούτο : αρκεί η "ομολογία" του Αλβανού, για να καταδικαστούν και εκείνοι, που κατονόμασε ως συνεργούς και συμμετόχους ;;
Η απάντηση είναι φυσικά ΟΧΙ και αυτό προκύπτει από ρητή διάταξη του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, που αναφέρει ότι μόνη η μαρτυρία συγκατηγορούμενου δεν αρκεί για να καταδικαστεί κάποιος, αν η τέλεση του αδικήματος δεν προκύπτει και από άλλα στοιχεία.. .
Συνεπώς, είναι πιθανόν στο τέλος να καταδικαστεί μόνον ο Αλβανός, αν προκύψει η μαγική αυτή λέξη "αμφιβολία", ως προς τη συμμετοχή των υπολοίπων (!!) και με τον τρόπο αυτό να πληρώσει ακριβά τη μη χρήση των νομίμων δικαιωμάτων του, της σιωπής και της μη αυτοενοχοποίησης, ήτοι την άγνοια και την εμπιστοσύνη (ευπιστία καλύτερα), που έδειξε στους αστυνομικούς.
Συμπεράσματα : 1. Η άγνοια σκοτώνει (την ελευθερία) και 2. Ποτέ μα ποτέ ! μην ακολουθείτε τις "υποδείξεις" των αστυνομικών, όταν καταθέτετε, ως ύποπτοι, διότι οι πιθανότητες να σας βγει σε καλό είναι όσες και να πιάσετε το τζόκερ..
Δεν θα σχολιάσουμε εδώ φυσικά το κατά πόσον το εγκληματικό σχέδιο ήταν άρτια οργανωμένο ή όχι, αν έκαναν λάθη ή όχι οι ληστές (χαχα) κλπ, αλλά από καθαρά νομική άποψη, εγείρονται ορισμένα ενδιαφέροντα ζητήματα :
Από τους φερόμενους ως δράστες, μόνον ο ένας, αλβανικής υπηκοότητας, φέρεται να έχει ομολογήσει ότι συμμετείχε στη ληστεία, ενώ οι άλλοι αρνούνται.
Στο σημείο αυτό λοιπόν, να τονίσουμε ότι ο ύποπτος για την τέλεση εγκλήματος έχει το δικαίωμα σιωπής, ήτοι να μη μιλήσει καθόλου και το δικαίωμα της μη αυτοενοχοποίησης, δηλαδή να μην καταθέσει περιστατικά, που επιβαρύνουν τη θέση του.
Το δικαίωμα σιωπής βέβαια, το οποίο είναι κατοχυρωμένο και απολύτως θεμιτό, στην πράξη πάντοτε αντιμετωπίζεται αρνητικά από τις δικαστικές Αρχές, κατά το γνωστό "η σιωπή σημαίνει (συν)ενοχή", με συνέπεια να αυτοακυρώνεται εν τοις πράγμασιν.
Η "επιλογή" του Αλβανού να ομολογήσει, σε εισαγωγικά, διότι πάντοτε ασκούνται πιέσεις από την Αστυνομία, προκειμένου να έχει στα χέρια της μια ομολογία, ώστε να μην χρειάζεται έτσι να μαζεύει άλλα στοιχεία (εύκολη λύση), δεν είναι τυχαία, διότι αυτός, ως αλλοδαπός, ήταν πιο ευάλωτος στις πιέσεις, δεν γνωρίζει τους Νόμους και πιθανόν (δηλαδή σίγουρα) να του είπαν ότι, αν ομολογήσει θα έχει πιο ευνοϊκή μεταχείριση κλπ.
Είναι πιθανόν μάλιστα το σενάριο ότι έχει άρρωστη αδερφή και χρειαζόταν χρήματα, για να τη βοηθήσει, να του το πρότειναν οι ίδιοι οι μπάτσοι (χωρίς παρεξήγηση, αλλά είναι ένας καθιερωμένος πλέον όρος), ως ελαφρυντικό (αν και θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά αμφίβολο να γίνει δεκτό από το Δικαστήριο).
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο όμως της υπόθεσης, είναι τούτο : αρκεί η "ομολογία" του Αλβανού, για να καταδικαστούν και εκείνοι, που κατονόμασε ως συνεργούς και συμμετόχους ;;
Η απάντηση είναι φυσικά ΟΧΙ και αυτό προκύπτει από ρητή διάταξη του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, που αναφέρει ότι μόνη η μαρτυρία συγκατηγορούμενου δεν αρκεί για να καταδικαστεί κάποιος, αν η τέλεση του αδικήματος δεν προκύπτει και από άλλα στοιχεία.. .
Συνεπώς, είναι πιθανόν στο τέλος να καταδικαστεί μόνον ο Αλβανός, αν προκύψει η μαγική αυτή λέξη "αμφιβολία", ως προς τη συμμετοχή των υπολοίπων (!!) και με τον τρόπο αυτό να πληρώσει ακριβά τη μη χρήση των νομίμων δικαιωμάτων του, της σιωπής και της μη αυτοενοχοποίησης, ήτοι την άγνοια και την εμπιστοσύνη (ευπιστία καλύτερα), που έδειξε στους αστυνομικούς.
Συμπεράσματα : 1. Η άγνοια σκοτώνει (την ελευθερία) και 2. Ποτέ μα ποτέ ! μην ακολουθείτε τις "υποδείξεις" των αστυνομικών, όταν καταθέτετε, ως ύποπτοι, διότι οι πιθανότητες να σας βγει σε καλό είναι όσες και να πιάσετε το τζόκερ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.