Η υπαίθρια διαφήμιση στην Ελλάδα : μία ιστορία νομικής και όχι μόνον τρέλας

  Η υπαίθρια διαφήμιση είναι μία οικονομική-επιχειρηματική δραστηριότητα, με μακραίωνη ιστορία και φυσικά επιτρέπεται παντού στον κόσμο (..εκτός από την Ελλάδα), διότι φέρνει σε επαφή τις επιχειρήσεις με τους καταναλωτές, δημιουργεί θέσεις εργασίας και αποφέρει σημαντικά έσοδα στο Κράτος, σε Ο.Τ.Α κλπ.
  Θα προσέξατε ίσως, κατά την τηλεοπτική κάλυψη του πρόσφατου εμφυλίου στη Λιβύη, τις διαφημιστικές πινακίδες στην ..έρημο.
  Στην Ελλάδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η υπαίθρια διαφήμιση ρυθμιζόταν με νόμο-πλαίσιο του 2001, ο οποίος παραδόξως δεν έχει καταργηθεί (!), ωστόσο πλέον θεωρείται ουσιαστικά απαγορευμένη, ως η αιτία όλων των δεινών.
  Όλα ξεκίνησαν, όταν κάποιοι οδηγοί έχασαν τη ζωή τους, προσκρούωντας σε διαφημιστικές κατασκευές, οπότε τα ανώτατα Δικαστήριά μας, εφαρμόζοντας μία διάταξη του ΚΟΚ που απαγορεύει την τοποθέτησή τους σε συγκεκριμένα σημεία, απεφάνθησαν, εν μια νυκτί, ότι η υπαίθρια διαφήμιση απαγορεύεται, διότι ο ΚΟΚ είναι ..πιο ειδικός Νόμος από εκείνον, που την ρύθμιζε !
   Το "ξήλωμα" των διαφημιστικών πινακίδων έγινε πανηγυρικά, με τηλεοπτική κάλυψη κλπ, κατόπιν εντολών και εγκυκλίων του εισαγγελέα του Α.Π, κάνοντας μας να αναρωτιώμαστε : έχουμε Δημοκρατία ή Κράτος Δικαστών τελικά ;
   Οι αρμόδιοι πολιτικοί μίλησαν για αναβάθμιση και ανάδειξη του περιβάλλοντος, για προστασία της προσοχής των οδηγών κ.ο.κ και κάλεσαν τους πολίτες να καταγγέλουν την ύπαρξη των διαφημιστικών πινακίδων.
    Το ωραίο και αυτό που σε κάνει να αισθάνεσαι υπερήφανος που είσαι Έλληνας, είναι ότι για την προώθηση της σχετικής καμπάνιας, χρησιμοποίησαν ..και μέσα υπαίθριας διαφήμισης, ειδικά στο μετρό (χαχα).
    Δεν χρειάζεται να είναι κανείς νομικός, για να καταλάβει αυτό που δεν μπόρεσαν να καταλάβουν οι Δικαστές : ότι οι εν λόγω οδηγοί θα σκοτώνονταν, με τον τρόπο που οδηγούσαν, είτε προσέκρουαν σε ντουβάρια, είτε σε κολώνες, είτε οπουδήποτε αλλού και ότι η διαφημιστική πινακίδα δεν αποσπά την προσοχή περισσότερο π.χ από μία ωραία γυναίκα με μίνι φόρεμα (απορώ πως δεν έχει βγει ακόμα δικαστική εντολή να συλλαμβάνονται).
    Η αλήθεια βέβαια είναι ότι υπήρχε ασυδοσία και παρανομία και εκ μέρους των εταιριών του κλάδου, ωστόσο των ξήλωμα και των νόμιμων πινακίδων, με υπάρχοντα Νόμο σε ισχύ, δημιουργεί την εύλογη απορία : θα αποζημιώσει κανείς τις εταιρίες, τους εργαζομένους στον κλάδο και γενικά όλους όσους είδαν μία απόλυτα νόμιμη δραστηριότητα να μετατρέπεται σε παράνομη, επειδή έτσι έκριναν κάποιοι Δικαστές, καταργώντας τη βούληση του (δημοκρατικά εκλεγμένου) Νομοθέτη να υπάρχει υπαίθρια διαφήμιση ;
    Συμπερασματικά, η εξαγγελθείσα ..εδώ και 1,5 χρόνο πρόθεση της κυβέρνησης να θεσπίσει ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο για την υπαίθρια διαφήμιση, με πιο αυστηρούς όρους και κατόπιν συνεννόησης με ειδικούς επιστήμονες (π.χ συγκοινωνιολόγους), ώστε να καθοριστούν ορθά οι επιτρεπόμενες θέσεις διαφήμισης, προκειμένου να μην εμποδίζεται η κυκλοφορία των οχημάτων και γενικά η δημόσια ασφάλεια, όχι μόνον θα βάλει ένα τέλος σε αυτόν τον παραλογισμό, αλλά θα βοηθήσει σημαντικά και την εθνική οικονομία, σε μια τόσο δύσκολη περίοδο.
    Τα φοροεισπρακτικά μέτρα δεν γεμίζουν τα άδεια ταμεία του Κράτους και των Ο.Τ.Α, χρειάζονται και μέτρα ανάπτυξης, ουσιαστικά χρειάζεται να ανοίξουμε τα μάτια μας και να δούμε τι γίνεται γύρω μας, σε χώρες που αποκαλούμε "τριτοκοσμικές" και "υπανάπτυκτες" (εμείς οι ανεπτυγμένοι).